6 Nisan 2016 Çarşamba

Gitmek

Gitmekten korkuyorum. Bilmediğimden korkuyorum. Bilinmezden. Aslında biliyorum. Yol belli. Usul usul yürüyeceğim şimdi. Ardımda bıraktığım belkide yüzlerce boş şişe ve içine doldurulmuş gözyaşlarıyla yürüyeceğim. Tüm doğa baharda yeniden doğar ya sanırım ben doğaya ait değilim. Ben bu dünyaya ait değilim. Şimdi baharda gitmeliyim. Gitmeden bir sigara yakacağım sizler adına. Her halkada bir dost bir sevgili olsun. Daha ne kadar kalabilirim ki bu toplumda bu doğada ? Kahrolduğum günler aşkına! Seviyorum sizleri yanlışın, yalnızlığın, boşluğun, açlığın çocukları!

Sizlere bir şarkı : https://www.youtube.com/watch?v=1T5NuI6Ai-o

Bilmemek.

Şimdi keşke yanımda olsan.
Sabahlara kadar bir rakı koysak
Sohbet alsa başını gitse.
Mezelere kimse dokunmasa
Sevişmemiz gelse sabahlara kadar.
Güneş bize doğsa
Biz güneşe batsak
Doyasıya uyusam kokunla.
Rüyamda durmasak.
Uyandığımda olmayacaksın biliyorum...
Biliyoruz....

4 Nisan 2016 Pazartesi

Sessizlik.

Kurulan bütün cümleler geleceğe dair gel biz konuşmadan sarılalım. Yarına uyanamayacağız belkide. Gel biz bugünümüzü yaşayalım. Gözlerinin içerisinde kaybolayım. Dokunduğun her yerimde tüylerim dökülsün hissiyattan. Sensiz bir gece daha istemiyorum. Kalbimde vuran bu ritim sensin. Konuşmak güzel şey bilir misin güzel kadın ? Ama biz konuşmayalım. Sessizce bakalım birbirimize ağlayalım belkide. Omzuna kafamı koymam gerek. Seni severken seni yormalıyım. Ben erkeğim çocuğum. Belkide güzel kadın sensiz sadece bir bebeğim.

2 Nisan 2016 Cumartesi

Konuşmamız Lazım!

Konuşmamız lazım!
Çığlık çığlığa nefretle konuşmamız lazım.
Bugüne kadar
Hep uzaktan sustuk birbirimize
Şerefe kaldırıyorduk ya içkilerimizi
Yakmaya kaldıralım bu sefer
Konuşmamız lazım acilen
Anlatmam gereken şeyler var
Çok sustuk.
Başkaları konuştu hep.
Kırılmamız lazım.
Gitmek için birbirimizden
Gitmek zorundayız bu sefer.
Uçsuz bucaksız bir okyanus
Oldukça sakin.
Korkutucu.
Dingin.
Fırtına geliyor.
Konuşmamız lazım acilen!
Cümleler bitiyor.
Önce tanışmamız lazım acilen.

Güzel bir konuşmamız.

"-" Dost.
"+" Ben.



-Sigarayı bırakmıştım ben elimdeki nedir ?
+En yakın arkadaşın
-Eninde sonunda o da kül oluyor, sönüp gidiyor. Ne kalıyor geriye ?
+ Her insan gibi ölüyor kısacası. En azından ciğerinde bıraktığı ölüm tatlılığı var.
-Arkasından geliyor yenileri, tükeniyor hızlıca.
+Sigarada insan gibi. Arkadaş gibi. Sevgili gibi. Biri bitiyor.
-Dost gibi...
+Diğeri geliyor. Hepsinde aynı ölüm.
-Ölüm geliyor ölüm. Neye sığınacağız başka ?
+Kalbinde olan mağarana sığınacaksın. Başka neye sığınacaksın ki.
-Ya o kalp çoktan kömüre dönmüşse?
+O zaman ver ateşe. Madem ki sigara ciğerinde bir ölüm tadı bırakıyor. Bırak o yansın.
-Çok duygusuzlaştım şu sıralar, çoğu insanın kalbini kırıyorum kendiminkini doldurmak istercesine...
+Bittik biz...
-Henüz değil... Daha değil... Şimdi değil...
+Seviliyorsun güzel dostum. Yak bir sigara daha. Bırakamazsın insanları sigarayı bırakmaya çalıştığın gibi. Düşün birini bitirmek istediğin. Yak bir sigara daha.
-Komik olan ne biliyor musun? İnsanlaarı bırakırız, sigarayı ise bırakmayı deneriz...
+Ben ikisinide bırakamadım. O yüzden çok yalnızım. Hiç bırakmayı denemedim. Ölümü tatmak daha eğlenceli. Yaşadığını hissediyorsun ölerek.